Fuji san (Mount Fuji) Finally i can see him!
Door: Natasja
Blijf op de hoogte en volg Natasja
29 Oktober 2012 | Japan, Kawaguchi
Ik had gisteravond gehoord dat het de volgende dag mooi weer zou worden. Dus moest ik vroeg opstaan om van de dag te genieten. Ook is het moegelijk dat het later wat gaat betrekken. S ochtends vroeg kan je meestal op een mooie dag fuji san zien.
Dus leende ik de fiets van het hostel om zo de mooiste plaatsen rondom het Kawaguchiko meer te zien. Lopend is het zon anderhalf uur. Met de fiets is het zon 15-20 minuten! Tot de mooiste plekken.
Nadat ik de mooiste plekken rondom het meer had bezocht waarvandaan je fuji san kan zien ging ik bedenken wat ik wilde doen met fuji san in gedachten. Uiteindelijk heb ik besloten om een bus te pakken naar de 5de etappe (2,5 km) van fuji san. Fietsend of lopend is gewoon te ver.
Tijdens mijn busrit heb ik een aantal jongens leren kennen welke fuji san verder gingen beklimmen zo ver als mogelijk is. Dit leek mij ook een mooie uitdaging. Het pad was aardig te doen. Het was breed dus had ik nauwelijks last van mijn hoogtevrees. Wel was het vermoeiend om alleen maar opwaarts te lopen. Wel waren er vele mooie uitzichten.
Met de jongens ben ik tot en met het punt gekomen waar ijs lag, omdat ik hoogtevrees heb en nou ja... bang ben om uit te glijden ben ik maar op het 8ste station (3,2 km) gebleven. De jongens gingen verder.
Ik ging weer terug en kwam onderweg een japanse familie tegen. Zij waren erg vriendelijk en we kwamen in gesprek. Ik praatte zoveel mogelijk in het japans (al zal het niet helemaal gramaticaal correct zijn) en heel af en toe in het engels. Het was erg prettig om met iemand terug te lopen en we hadden dan ook veel plezier.
Eenmaal terug gekomen ben ik wat souvenitsshops gaan bekijken en de tempel welke erg dichtbij was. De tijd verstreek en ik kwam een japans echtpaar tegen. De man kon redelijk engels praten. Toch probeerde ik zo veel mogelijk in het japans te converseren. Nadat 30 min waren verstreken was het tijd om de laatste bus te halen.
In de bus kwam ik de jongens weer tegen! Ze waren niet helemaal tot aan de top gekomen, maar hadden wel een eind afgelegd! Af en toe waren ze wel uitgegeleden vertelden ze toen ik ernaar vroeg. Nou petje af hoor!
Op het moment dat de bus weer terug was ging ik zo snel mogelijk de fiets pakken bij mijn hostel om naar een mooie plek te fietsen om daar naar de zonsondergang te kijken en wat dat met fuji san doet.
Eigenlijk bleek dit niet veel met fuji san te doen, aangezien er ook geen wolkje aan de lucht te bekennen was...
Nou ja... Voor 1 dag heb ik mount fuji genoeg gezien! Dus morgen op naar de Muse (doll) museum. Zorah en Rachel you would love it!!
Dus leende ik de fiets van het hostel om zo de mooiste plaatsen rondom het Kawaguchiko meer te zien. Lopend is het zon anderhalf uur. Met de fiets is het zon 15-20 minuten! Tot de mooiste plekken.
Nadat ik de mooiste plekken rondom het meer had bezocht waarvandaan je fuji san kan zien ging ik bedenken wat ik wilde doen met fuji san in gedachten. Uiteindelijk heb ik besloten om een bus te pakken naar de 5de etappe (2,5 km) van fuji san. Fietsend of lopend is gewoon te ver.
Tijdens mijn busrit heb ik een aantal jongens leren kennen welke fuji san verder gingen beklimmen zo ver als mogelijk is. Dit leek mij ook een mooie uitdaging. Het pad was aardig te doen. Het was breed dus had ik nauwelijks last van mijn hoogtevrees. Wel was het vermoeiend om alleen maar opwaarts te lopen. Wel waren er vele mooie uitzichten.
Met de jongens ben ik tot en met het punt gekomen waar ijs lag, omdat ik hoogtevrees heb en nou ja... bang ben om uit te glijden ben ik maar op het 8ste station (3,2 km) gebleven. De jongens gingen verder.
Ik ging weer terug en kwam onderweg een japanse familie tegen. Zij waren erg vriendelijk en we kwamen in gesprek. Ik praatte zoveel mogelijk in het japans (al zal het niet helemaal gramaticaal correct zijn) en heel af en toe in het engels. Het was erg prettig om met iemand terug te lopen en we hadden dan ook veel plezier.
Eenmaal terug gekomen ben ik wat souvenitsshops gaan bekijken en de tempel welke erg dichtbij was. De tijd verstreek en ik kwam een japans echtpaar tegen. De man kon redelijk engels praten. Toch probeerde ik zo veel mogelijk in het japans te converseren. Nadat 30 min waren verstreken was het tijd om de laatste bus te halen.
In de bus kwam ik de jongens weer tegen! Ze waren niet helemaal tot aan de top gekomen, maar hadden wel een eind afgelegd! Af en toe waren ze wel uitgegeleden vertelden ze toen ik ernaar vroeg. Nou petje af hoor!
Op het moment dat de bus weer terug was ging ik zo snel mogelijk de fiets pakken bij mijn hostel om naar een mooie plek te fietsen om daar naar de zonsondergang te kijken en wat dat met fuji san doet.
Eigenlijk bleek dit niet veel met fuji san te doen, aangezien er ook geen wolkje aan de lucht te bekennen was...
Nou ja... Voor 1 dag heb ik mount fuji genoeg gezien! Dus morgen op naar de Muse (doll) museum. Zorah en Rachel you would love it!!
-
29 Oktober 2012 - 18:03
Rachel:
Weet je, ik ben echt niet jaloers dat je nu in Japan bent, maar voor de enorme hoeveelheid aan sociale vaardigheden die je aan het opdoen bent :)
(volgens mij is dit een Engelse opbouw met NL tekst, tsja, ben veel Engels aan het lezen voor mijn toets morgen, ja ik heb een toets, ben toch jaloers dat jij toetsloos in Japan zit, of ga je wel toetsen krijgen?)
lots of kisses! -
29 Oktober 2012 - 19:20
Paps:
natasja, fijn om te horen dat je veel leuke en gezellige mensen ontmoet. Een verrijking voor taal maar ook zoals rachel schreef voor je sociale vaardigheden.
Volgens mij hoef je weinig moeite te doen om onderweg mensen te spreken, het gebeurd gewoon van zelf
Ik ben benieuwd naar je planning voor de komende dagen en welke bezienswaardigheden nog op je lijstje staat.
liefs paps
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
